Zo lang ik mij kan herinneren heb ik al een fascinatie voor de natuur.

Op de basisschool had ik een 'natuurmuseum' op de zolder van de schuur en ging ik de reeën bekijken op de akkers net buiten het dorp. Ik tekende graag dieren maar in de loop van de jaren ben ik de natuur gaan vastleggen met een camera in plaats van zwarte inkt. In het begin zag je alleen een hoeveelheid takken met ergens in het midden een heeel klein, bruin vogeltje, maar de lengte van mijn lenzen groeide en ik kon de dieren steeds gedetailleerder fotograferen.       

​

Sfeer, kleur en proberen de dier emoties te laten zien, zijn een beetje mijn pijlers. In 2013 werd ik mama en vond ik een ander onderwerp vol met gevoelens en emoties, namelijk newborn baby'tjes! 

Er is zo veel (onvoorwaardelijke) liefde tussen ouders en hun newborn baby. Dat ging ik vastleggen! Ik wilde dat de ouders de kleine details nooit zouden vergeten en verliefd konden terugkijken naar de foto's gemaakt tijdens de zwangerschap en eerste weken na de geboorte. 

​

Eind 2019 stopte mijn parttime contract en werd 2020 het jaar dat ik fulltime fotograaf werd!

Helaas was 2020 ook het beginjaar van de corona pandemie. We gingen met z'n allen in lockdown en als newborn fotograaf mocht ik niet meer bij de mensen thuis komen om hun baby te fotograferen.  

 

Gelukkig hoefde ik de tuindeuren niet uit voor natuurfotografie. In de achtertuin waren genoeg fotomodellen voor mijn macrolens. Ik herinnerde mij hoe goed ik mij voelde in de natuur. De natuur die nooit oordeelt. Mij rust brengt en altijd inspiratie geeft. Dat het een noodzaak is voor mij om daar op te laden. 

​

Waarschijnlijk geldt dat niet alleen voor mij, maar voor ons allen. Via mijn foto's, die vaak inzoomen op de details in de natuur waar je wellicht gauw aan voorbij loopt, hoop ik de natuur zichtbaarder te maken. 

​